Leczenie brodawek wirusowych metodą krioterapii

583

Brodawki wirusowe zwane potocznie kurzajkami charakteryzują się nadmiernie zrogowaciałym naskórkiem, często o kalafiorowatym wykwicie, które wywołuje określony rodzaj wirusa. Najczęściej jest to HPV 1 i HPV2. Brodawki najczęściej pojawiają się na podeszwach stóp bądź dłoniach.

Sposoby leczenia

Jednym ze sposobów leczenia brodawek wirusowych w gabinetach podologicznych Satin w Warszawie jest wymrażanie ciekłym azotem o temperaturze −195,8 °C. Do tego procesu w gabinecie używa się specjalnego kriosystemu, dzięki któremu możemy zaaplikować ciekły azot na brodawkę.

Opis zabiegu

Przed rozpoczęciem wymrażania, przeprowadzany jest wywiad z pacjentem. Jest to czas na ocenę stanu skóry i położenie brodawek wirusowych oraz sprawdzenie, czy istnieje możliwość przeprowadzenia zabiegu z oddziaływaniem niskich temperatur.

Kolejnym etapem jest przygotowanie miejsca zmienionego chorobowo do wymrażania, czyli oczyszczenie powierzchni brodawki za pomocą skalpela bądź dłutka. Następnie podolog dobiera sposób, w jakim będzie stosować krioterapię: czy będzie ona wykonywana natryskowo czy kontaktowo. Wszystko zależy od głębokości i rozległości zmiany. Przed rozpoczęciem zabiegu pacjenci zawsze informowani są o dolegliwościach związanych z wymrażaniem.

Wymrażanie przeprowadza się na jeden wizycie w 3 seriach. Po każdej serii podolog obserwuje, jak tkanka zmienia kolor, z białego (w trakcie i po wymrażaniu od razu) na normalny bladoróżowy. Jest to znak, że można dalej kontynuować działanie. Co się dzieje w miejscu wymrożenia z tkankami? Paradoksalnie pacjent na początku zabiegu wymrażania może czuć ciepło związane ze skurczem naczyń, co skutkuje zmniejszeniem przemiany materii w ochłodzonych tkankach. Kolejnym etapem jest nagłe rozszerzenie naczyń krwionośnych i nawet 4-krotny wzrost przepływu krwi. Taki stan może utrzymywać się nawet do kilku godzin. Ten etap jest kluczowy w walce z wirusem ponieważ w tym okresie znacznie wzrasta przemiana materii. Szereg reakcji biochemicznych zachodzących w miejscu wymrożenia ułatwia eliminację intruza z organizmu, a ciekły azot ma na celu zniszczyć zainfekowany przez wirusa naskórek.

Po pierwszym zabiegu podolog nakłada kompresję bez opatrunku, która ma na celu zahamowanie uformowania się dużego odczynu, który utrudni funkcjonowanie pacjentowi. Pacjent może odczuwać pieczenie lub świąd. Miejsce, które było zainfekowane wirusem zmieni się w bąbel wypełniony płynem surowiczym i krwią, jest to II stopień odmrożenia, który wywołujemy krioterapią. Pierwsze 2 dni po zabiegu pacjent dalej może odczuwać dyskomfort, związany z procesem leczenia. Podolog udziela pacjentowi wskazówek dalszego postępowania i w określonych przypadkach zalecenie wcześniejszą wizytę w gabinecie. Zazwyczaj kolejna wizyta umawiana jest 2 tygodnie po wymrożeniu. Do tego czasu zmiana powinna się wygoić i powinien pojawić się strupek.

Po zabiegu pacjent dostaje od podologa broszurę z szeregiem zaleceń, według których ma postępować w domu z brodawką wirusową po zastosowanej krioterapii. Głównie dotyczą one dezynfekcji oraz opatrunków, które należy stosować do czasu kolejnej wizyty.

Najczęściej występującym rodzajem brodawek jest HPV 1 oraz HPV2.

Brodawki typu HPV1 wyglądem przypominają pojedynczy głęboko osadzony wykwit w formie grudki, zdecydowanie rzadziej jest to skupisko grudek. Powierzchnia brodawki jest zrogowaciała, możemy dostrzec również drobne kapilary, które ją odżywiają. Po usunięciu warstwy zrogowaciałej mogą krwawić. Przy HPV1 mogą pojawić się dolegliwości bólowe, to zależy od miejsca w którym się pojawiają, jeśli jest to miejsc narażone na ucisk,  brodawki będą odczuwalne. Często ten typ wirusa jest mylony z odciskiem, zwłaszcza u dzieci ze względu na twardą i zbitą postać pod jaką występują.  Stosując krioterapię przy HPV1 możemy szybciej pozbyć się  brodawek wirusowych niż przy HPV2 ze względu na mniejszą powierzchnię  zrażenia.

Brodawki mozaikowate, czynnikiem etiologicznym jest wirus HPV2. Płaskie, niebolesne, występujące w dużych skupiskach, mogą również na ich powierzchni występować kapilary. Ze względu na rozległość zakażenia są trudniejsze do leczenia. Stosowanie krioterapii w takich przypadkach wymaga najczęściej działania etapowego, wymrożenie zbyt dużego obszaru na jednej wizycie, może spowodować bardzo duży bolesny odczyn, co zdecydowanie utrudni funkcjonowanie pacjentowi oraz proces gojenia będzie dłuższy. Przy brodawkach wirusowych HPV2 wymrażanie powinniśmy podzielić na etapy, nie wymrażać od razu całej zmiany, która zajmuję dużą powierzchnię.

Artykuł przygotowany przez firmę SATIN PODOLOGIA 

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj